O nas

Funkcjonujący od XIX wieku ośrodek dydaktyczno-naukowy zakonu jezuitów w Krakowie zyskał osobowość prawną jako Wydział Filozoficzny Towarzystwa Jezusowego w Krakowie na mocy ustawy z dnia 17. V. 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. 29/89, poz. 154 z późn. zm.). Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Konferencją Episkopatu Polski w sprawie uregulowania statusu wyższych uczelni papieskich oraz trybu i zakresu uznawania przez Państwo stopni i tytułów naukowych nadawanych przez te uczelnie, podpisana w Warszawie w dniu 30 czerwca 1989 r. (M.P. 22/89, poz. 174), potwierdziła nadanie Wydziałowi osobowości prawnej, ponadto uregulowała nadawanie stopni naukowych oraz status studentów i pracowników naukowych. W tym samym roku Wydział otworzył się na studentów świeckich. Z ośrodka kształcącego kilkudziesięciu młodych zakonników w programie filozofii w ramach formacji przygotowującej do kapłaństwa przekształcił się w uczelnię kształcącą obecnie ponad 3 tys. studentów i zatrudniającą ponad 350 pracowników. Wraz z rozwojem infrastruktury i poszerzeniem oferty kształcenia uczelnia zmieniała swoją nazwę – w roku 1999 na Wyższą Szkołę Filozoficzno-Pedagogiczną „Ignatianum” w Krakowie, zaś w roku 2011 na Akademię Ignatianum w Krakowie. Obecnie uczelnia prowadzi studia na dwunastu kierunkach nauk społecznych i humanistycznych oraz oferuje możliwość studiów doktoranckich w czterech dyscyplinach. Misja tej jezuickiej uczelni obejmuje m.in. zaangażowanie na rzecz służby wierze i promocji sprawiedliwości, prowadzenie dialogu między Ewangelią a kulturą, formację człowieka w duchu pedagogiki ignacjańskiej, wychowanie ludzi otwartych i solidarnych, kompetentnych i twórczych, odpowiedzialnych i zaangażowanych (www.ignatianum.edu.pl).

 

Fundacja im. św. Ignacego Loyoli wspiera inicjatywy zmierzające do formowania młodych ludzi w duchu odpowiedzialności społecznej, wrażliwości na potrzeby najuboższych oraz integralnego spojrzenia na osobę ludzką ze wszystkimi jej potrzebami - z duchowym rozwojem włącznie. Jezuicki ideał człowieka dla innych oznacza człowieka wrażliwego na takie wartości jak: rodzina, religia, tradycja, środowisko naturalne, pokój i sprawiedliwość społeczna. Formacja ta pobudza człowieka do „szczodrej i serdecznej troski” , w duchu „wdzięczności i bezinteresowności „ oraz „uznania, że świat jest darem otrzymanym z miłości Ojca” – jak naucza nas Ojciec Święty Franciszek (Laudato Si’, 220). Placówki naukowe i wychowawcze są niezastąpioną przestrzenią w szerzeniu tych ideałów.